یک موتور موشک که با سوخت مایع کار می‌کند، شامل تزریق کننده، اتاقک احتراق، گلوگاه و شیپور می‌باشد. بخش پشتی اتاقک انفجار یا احتراق که محل تزریق سوخت است را اینجکتور یا تزریق کننده می‌نامند. لایه داخلی اتاقک احتراق دارای جداری تو خالی است که گاز خنک کننده‌ای در آن جریان دارد. شیپور در قسمت عقب دارای شکلی همگرا بوده و ایجاد گلو می‌کند و در قسمت جلو شکلی واگرا داشته و تولید دهانه بزرگ خروجی را می‌نماید. در پشت شیپور اتاقک احتراق قرار دارد. معمول‌ترین طرح شیپور، شیپور دلاوال نام دارد. این نام از اسم دکتر « گوستاو پاتریک دلاواو » یک مهندس سوئدی بود، گرفته شده‌است. موتور راکت با سوخت جامد
این نوع از موشک که در مقایسه با موشک‌های سوخت مایع از ساختار ساده تری برخوردار است از قسمت‌های گرین سوخت ، محفظه احتراق ، کلاهک ، باله‌ها ، و نازل که همان موتور موشک است تشکیل شده سوخت جامد بر اثر سوختن تبدیل به گاز شده و در نازل لاوال ابتدا سرعت ان در گلوگاه نازل به سرعت صوت رسیده سپس در قسمت واگرای بعدی سرعت ان از سرعت صوت بیشتر شده و بر اساس قانون پایستگی تکانه گاز خروجی باعث پیشرانی موشک می‌شود از موشک‌های سوخت جامد بیشتر در موشک‌های کوتاه برد یا در موشک‌های کمکی ماهواره‌ها که از موشک اصلی جدا می‌شود استفاده می‌شود
